وَ

ثَمُودَ

الَّذِينَ جَابُواْ الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9)

جَوب.
[ ج َ ]
(ع اِ)

دلو بزرگ.

|| سینه بند زنان.

|| سپر.

|| آتش دان.

|| (مص)
مسافت بریدن.

|| دریدن و بریدن.

|| گریبان درست کردن برای پیراهن.
(منتهی الارب)
(اقرب الموارد).

جابوا:

فيه إعلال بالقلب

أصله جوبوا

نقلا عن

جاب

يجوب،

تحرّكت الواو بعد فتح قلبت ألفا.

جوب‏:

جَوْب‏ يعنى كندن حفره و چاله كه همان گود كردن زمين براى آبريز است،

سپس در كندن هر زمينى بكار مى‏رود،

خداى تعالى گويد:

وَ ثَمُودَ الَّذِينَ‏ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ- 9/ فجر).

(قوم ثمود كه براى خانه سازى و شهر سازى دل كوهها را در- وادى القرى - مى‏شكافتند و سنگها را مى‏بريدند).